Ελεβήχος ή Ελλεβίχος

(4ος αι. μ.Χ.). Βυζαντινός στρατηγός στην περίοδο της αυτοκρατορίας του Θεοδόσιου Α’ (379-395). Έγινε γνωστός από τα επαναστατικά γεγονότα του χειμώνα του 387 στην Αντιόχεια, στη διάρκεια των οποίων οι κάτοικοι της πόλης επαναστάτησαν εξαιτίας της υπερβολικής φορολογίας, έσπασαν τα αγάλματα της αυτοκρατορικής οικογένειας στην αγορά και πυρπόλησαν τα σπίτια των αρχόντων. Με την παρέμβαση του στρατού αποκαταστάθηκε η τάξη, αλλά η εσχάτη προδοσία ήταν τετελεσμένο γεγονός. Οι υφιστάμενοι του κόμη της Ανατολής μετέβησαν στην πρωτεύουσα για να παραδώσουν αναφορά στον αυτοκράτορα και λίγο μετά την αναχώρησή τους έφτασε ο επίσκοπος Φλαβιανός για να εκλιπαρήσει επιείκεια. Πριν από την επιστροφή του επισκόπου στην Αντιόχεια, δύο εκπρόσωποι της κεντρικής εξουσίας, ο Καισάριος και ο Ε., έφτασαν εξουσιοδοτημένοι να επιβάλουν ποινές στους υπαίτιους και στην ίδια την πόλη. Πολλοί κάτοικοι, φοβούμενοι τα αντίποινα, είχαν εγκαταλείψει την Αντιόχεια, όπου πλέον είχαν συγκεντρωθεί καλόγεροι και ερημίτες ζητώντας τη συγγνώμη των αξιωματούχων. Παρ’ όλα αυτά επιβλήθηκαν σκληρά μέτρα και τιμωρίες. Κάτοικοι και άρχοντες φυλακίστηκαν, τα θέατρα, ο ιππόδρομος και τα λουτρά έκλεισαν, ενώ τα αντίποινα εναντίον της Εκκλησίας μετριάστηκαν μόνο χάρη στη μεσολάβηση του Φλαβιανού. Στο διάστημα από την εκδήλωση της στάσης έως την επιστροφή του επισκόπου στην Αντιόχεια εκφωνήθηκε εκεί από τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο η γνωστή σειρά των 21 ομιλιών, αλλιώς Ομιλίαι περί των αγαλμάτων. Στην Κωνσταντινούπολη, ένα τμήμα της πόλης, όπου βρίσκεται και το μοναστήρι της Αγίας Ερμιόνης, ονομάστηκε τα Ελεβήχου από το όνομα του στρατηγού.